นพ.พลเดช ปิ่นประทีป กล่าวว่า จากเป้าหมายของแผนฯที่กำหนดว่า ภายใน 5 ปี ต้องมีนโยบายสาธารณะแบบมีส่วนร่วมเกิดขึ้น 500 เรื่อง และในจำนวนนี้ ร้อยละ 25 จะต้องแก้ไขปัญหาของประชาชนได้อย่างเป็นรูปธรรม สิ้นไตรมาส 3 ของปีแรก สช.ก็มีผลงานในเชิงปริมาณที่เกี่ยวข้องมาเทียบเคียงได้แล้ว ผลงานเชิงข้อเสนอนโยบายใหม่ๆเกิดขึ้น 546 เรื่อง ผลงานนโยบายสาธารณะที่ประกาศใหม่ 154 เรื่อง ผลงานขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะของเดิมอย่างต่อเนื่อง 854 เรื่อง มีการประเมินความก้าวหน้าของกระบวนการนโยบายสาธารณะ(เบื้องต้น) 736 เรื่อง

โดยเฉพาะสมัชชาสุขภาพจังหวัด ซึ่งเป็นกลไกและกระบวนการบูรณาการสำคัญในระดับพื้นที่ ได้มีมติสมัชชาสุขภาพที่ถือเป็นนโยบายสาธารณะเกิดขึ้นแล้ว จำนวน 318 เรื่อง หรือเฉลี่ย 5.5 เรื่องต่อจังหวัด โดยในจำนวนนี้ คณะทำงานที่รับผิดชอบของจังหวัดเหล่านั้น ได้ประเมินสถานะเบื้องต้นพบว่ามีความคืบหน้าและสามารถแก้ไขปัญหาได้เป็นที่พอใจ 118 เรื่อง คิดเป็นร้อยละ 37.1 ในปีที่สอง จะยังคงเดินไปข้างหน้าตามเจตนารมณ์และทิศทางของแผนงานหลักฉบับที่ 3 อยู่เช่นเดิม แม้ว่าสถานการณ์บ้านเมืองยังมีภาวะเสี่ยงและผันผวนอยู่ในทุกวงการ รวมทั้งเกิดกระแสความพยายามในการปฏิรูปประเทศ ที่เคลื่อนเข้าสู่วงรอบที่ 4 วงรอบที่ 1 การปฏิรูปประเทศไทยเริ่มต้นให้ สช. ทำหน้าที่ดูแลสำนักงานปฏิรูป(สปร.) ใช้เวลาทำงานอยู่ 3 ปี ระหว่าง 2553-2556 วงรอบที่ 2 เกิดขึ้นเมื่อมีการยึดอำนาจของ คณะรักษาความสงบแห่งชาติ(คสช.)ในปี 2557 และมีการแต่งตั้งสภาปฏิรูปแห่งชาติ(เสนอแผนการปฏิรูปวาระพิเศษ 15 เรื่อง วาระปฏิรูป 37 เรื่อง วาระพัฒนา 8 เรื่องและวาระการปฏิรูปเร็ว 1 ชุด วงรอบที่ 3 เมื่อสปช.สิ้นสุด คสช. มีคำสั่งแต่งตั้งสภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ(สปท.) จำนวน 200 คนขึ้นมาทำงานต่อเนื่อง จนกระทั่งมีรัฐธรรมนูญใหม่และมีพรบ.ประกอบรัฐธรรมนูญที่เกี่ยวข้องเกิดขึ้น สปท.จึงหมดวาระลงพร้อมกับมีข้อเสนอรายงานการปฏิรูปรวมทั้งสิ้น 164 เรื่อง

บัดนี้ เข้าสู่วงรอบที่ 4 เป็นที่น่าสังเกตุว่า ท่ามกลางขบวนปฏิรูปประเทศที่ส่งทอดกันในทุกวงรอบที่กล่าวข้างต้น สช.ยังคงมีบทบาทการมีส่วนร่วม ที่เป็นอัตลักษณ์และจุดแข็งของเรา นพ.พลเดชกล่าว่าในปีนี้ได้เห็นแพร่งทางแยกสำคัญ ที่ขบวนภาคพลเมืองกำลังเดินทัพทางไกลผ่าน หรือเผชิญหน้าอยู่ในหลายจุดทั้งทางแพร่งระหว่าง การมุ่งผลักดัน”นโยบายสาธาธารณะของรัฐ กับ นโยบายสาธารณะโดยสังคม ทางแพร่งระหว่าง การสร้างหน่วยงานแบบ สช.ให้เป็นองค์อำนาจแบบแข็ง กับ การเป็นองค์กรเสริมพลังอำนาจแบบอ่อน ทางแพร่งระหว่าง การขับเคลื่อนภารกิจ สช.โดยพึ่งพาอำนาจจากเบื้องบนกับ การมุ่งสานพลังภาคีเครือข่ายในแนวราบ ทางแพร่งระหว่าง การรวมศูนย์อำนาจไว้ที่ส่วนกลาง สร้างสช.ที่ใหญ่โตกับ การมุ่งกระจายบทบาทให้กลไกเครือข่ายระดับพื้นที่ สร้างความแข็งแรงขึ้นมาจากข้างล่างน่าคิดครับ