เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 13 ธันวาคม เวลา 10.00 -12.00 น. ณ.ห้อง BB212 ศูนย์ประชุมวายุภักษ์ ศูนย์ราชการฯ ถนนแจ้งวัฒนะ กรุงเทพฯ ภาคีเครือข่ายสมัชชาสุขภาพ และผู้สนใจประเด็นเพศภาวะกับสุขภาพจิต ได้เข้าร่วมการจัดเสวนาวิชาการ เรื่อง การประชุมเชิงปฏิบัติการเรื่อง “เพศภาวะ ปัจจัยทางสังคมที่เป็นตัวกำหนดสุขภาพจิตดีถ้วนหน้า” มีเป้าหมายเพื่อสร้างความตระหนักในประเด็นเพศภาวะที่จะส่งผลต่อความเป็นธรรมทางสุขภาพ โดยในช่วงเช้า เวลา 10.00-12.00 น. เป็นการเสวนา เรื่อง “ความไม่เป็นธรรมทางเพศภาวะที่ส่งผลต่อสุขภาพจิต” โดยมีวัตถุประสงค์การเสวนา ดังนี้ 3.1 เพื่อนำเสนอข้อมูลสถานการณ์ปัญหาสุขภาพจิตที่เกี่ยวเนื่องกับประเด็นเพศภาวะ และข้อจำกัดของงานส่งเสริมป้องกันและบำบัดรักษาด้านสุขภาพจิตของประเทศไทยในปัจจุบัน ที่ยังไม่ให้ความสำคัญกับปัจจัยทางสังคมที่เป็นตัวกำหนดสุขภาพ และขาดความละเอียดอ่อนด้านเพศภาวะ 3.2 เพื่อระดมความคิดเห็นของผู้เข้าร่วมประชุมในหัวข้อ “แนวทางการพัฒนางานส่งเสริมป้องกันและบำบัดรักษาด้านสุขภาพจิต ที่คำนึงถึงปัจจัยทางสังคมและมีความละเอียดอ่อนด้านเพศภาวะ” เพื่อพัฒนาเป็นข้อเสนอเชิงนโยบายต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้อ 3.3 เพื่อวางแผนการผลักดันข้อเสนอเชิงนโยบายเพื่อการพัฒนางานส่งเสริมป้องกันและบำบัดรักษาด้านสุขภาพจิต ที่คำนึงถึงปัจจัยทางสังคม และมีความละเอียดอ่อนด้านเพศภาวะ และค้นหาภาคีร่วมสนับสนุนการผลักดันข้อเสนอเชิงนโยบายดังกล่าวต่อสมัชชาสุขภาพแห่งชาติประจำปี 2562 เพราะสุขภาพต้องใช้มุมมองแบบกว้างที่พิจารณาปัจจัยสังคมที่เป็นตัวกำหนดสุขภาพและเพศภาวะเป็นหนึ่งในปัจจัยนั้น โดยองค์การอนามัยโลก ระบุว่าปัจจัยทางสังคมที่กำหนดสถานะทางสุขภาพต่อบุคคลมีอย่างน้อย 12 ปัจจัย คือ 1.สถานะทางเศรษฐกิจและสังคม 2.งานอาชีพ 3.การศึกษา 4.สิ่งแวดล้อมทางสังคม 5.สภาพแวดล้อม 6.การเลี้ยงดู 7.ความฉลาดรู้ในการดูแลตนเองในเรื่องสุขภาพ 8.ระบบบริการสุขภาพที่ดีและสามารถเข้าถึงได้ 9.เครือข่ายสนับสนุนทางสังคม 10.ลักษณะทางชีววิทยาและพันธุกรรม 11.บริบททางวัฒนธรรมและ 12.เพศภาวะ แต่เพศภาวะเป็นปัจจัยสำคัญ ของการกำหนดสถานะทางสุขภาพของบุคคล เพราะส่งผลเกี่ยวเนื่องต่อปัจจัยสุขภาพทั้ง 11 ตัว และช่วงบ่าย 12.30-14.00 น. ช่วงสำหรับเพศภาวะกับปัญหาสุขภาพกรณีสุขภาพจิต โรคซึมเศร้าเป็นสาเหตุอันดับ 1 ของการสูญเสียสุขภาวะจากการบกพร่องทางสุขภาพ ของประชากรหญิงไทยในปี 2556 และเป็นอันดับ 3 ของการสูญเสียปีสุขภาวะของผู้หญิงไทยในปีเดียวกัน พบว่าผู้หญิงมีความทุกข์ชั่วชีวิตในการเป็นโรคความผิดปกติทางอารมณ์มากกว่าผู้ชาย คือ พบว่าผู้หญิงมีความทุกข์ ร้อยละ 2.8 และพบร้อยละ 1.0 ในผู้ชาย นอกจากนี้ความรุนแรงในครอบครัวหรือความรุนแรงจากความสัมพันธ์กับชีวิตคู่ เป็นรูปแบบที่พบมากที่สุดในผู้หญิงในทุกช่วงวัย ปัจจัยที่เอื้อให้ความรุนแรงในชีวิตคู่เกิดขึ้นและคงอยู่คือ ปัจจัยเชิงโครงสร้างทางสังคมแบบชายเป็นใหญ่ เช่น วัฒนธรรม เศรษฐกิจ การเมืองที่หล่อหลอม ให้เกิดความไม่เท่าเทียมทางเพศภาวะ ทำให้ผู้ชายเลือกที่จะกระทำรุนแรงต่อผู้หญิง การได้รับความรุนแรงส่งผลกระทบทางลบต่อร่างกาย จิตใจ จิตวิญญาณ และการใช้ชีวิตในสังคมของผู้หญิง รวมถึงส่งผลกระทบต่อเด็ก ครอบครัวและเศรษฐกิจของประเทศ.