กลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน 2 เชียงราย พะเยา แพร่และน่าน ร่วมเสวนาเชิงปฏิบัติการแนวทางการจัดกิจกรรมอนุรักษ์ฟื้นฟู เผยแพร่แหล่งมรดกทางวัฒนธรรม 6 เวียง เพื่อส่งเสริมและเชื่อมโยงศิลปวัฒนธรรมล้านนาตะวันออก และภูมิปัญญาท้องถิ่น ที่จังหวัดเชียงราย
เริ่มงานเวลา 09.00 น. ของวันที่ 14 ธ.ค. 59 ที่โรงแรมลักษวรรณ รีสอร์ท อำเภอเมืองเชียงราย นายอมร กิตติกวางทอง วัฒนธรรมจังหวัดเชียงราย ร่วมกับกลุ่มจังหวัดภาคเหนือตอนบน 2 ประกอบด้วย จังหวัดเชียงราย พะเยา แพร่ และน่าน ร่วมเสวนาเชิงปฏิบัติการแนวทางการจัดกิจกรรมอนุรักษ์ฟื้นฟู เผยแพร่แหล่งมรดกทางวัฒนธรรม 6 เวียง โดยมีนายศักดิ์ชาย วงศ์กนิษฐ์ รองผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย เป็นประธานเปิดการเสวนาฯ ซึ่งแต่ละจังหวัดมีประวัติศาสตร์ความเป็นมาที่ยาวนาน มีแหล่งมรดกทางวัฒนธรรม ส่งผลให้มีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่หลากหลาย มีศักยภาพด้านศิลปวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น จากทุนทางวัฒนาธรรมที่หลากหลาย และแหล่งมรดกทางวัฒนธรรม ที่มีเอกลักษณ์ จึงจำเป็นที่จะต้องหาแนวทางในการสร้างและพัฒนาส่งเสริมให้เกิดการเชื่อมโยงข้อมูลทางวัฒนธรรม ภูมิปัญญาและแหล่งมรดกวัฒนธรรมล้านนาตะวันออก เพื่อเป็นการนำทุนทางวัฒนธรรม มาสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจผ่านการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม โดยแหล่งมรดกทางวัฒนธรรมล้นนาตะวันออก 6 เวียง 4 จังหวัด ได้แก่
1. จังหวัดเชียงราย : จำนวน 2 เวียง ประกอบด้วย เมืองโบราณเวียงกาหลง อำเภอเวียงป่าเป้า และเวียงเชียงแสน อำเภอเชียงแสน
2. จังหวัดพะเยา : เมืองโบราณชุมชนตำบลเวียงลอ อำเภอจุน
3. จังหวัดแพร่ : เมืองโบราณชุมชนเวียงสรอง อำเภอสอง
4. จังหวัดน่าน : จำนวน 2 เวียง ประกอบด้วย เมืองโบราณชุมชนเวียงวรนคร อำเภอปัว และ เวียงภูเพียง อำเภอภูเพียง
สำหรับจังหวัดเชียงรายนั้น มี 2 เวียง ที่มีมรดกทางวัฒนธรรมที่ล้ำค่ายิ่งนัก คือ เวียงเชียงแสน และเวียงกาหลง เวียงเชียงแสนซึ่งมีความสำคัญต่อชุมชน เป็นเมืองประวัติศาสตร์ที่มีความสำคัญทางด้านเศรษฐกิจมาตั้งแต่ อดีต ปัจจุบันเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญ ซึ่งสร้างรายได้ให้แก่ชุมชนแห่งนี้ในแต่ละปีเป็นจำนวนมาก ลักษณะทางสถาปัตยกรรมที่หลงเหลือหลักฐานอยู่ในปัจจุบันได้แก่ พระเจดีย์ ซึ่งมี 2 แบบ คือ เจดีย์ทรงระฆัง และเจดีย์ทรงปราสาท ที่แสดงให้เห็นถึงการผสมผสานของศีลปะจีน ศีลปะพม่า แบบพุกาม และศีลปะสุโขทัย ต่อมาได้พัฒนาเป็นรูปแบบของตนเอง สำหรับเวียงกาหลง ไม่ได้ปรากฎหลักฐานการอยู่อาศัย หรือร่องรอยสิ่งก่อสร้างต่างๆ ทั้งในเมืองและรอบเมือง จึงสันนิษฐานว่าจุดมุ่งหมายในการสร้างมีดังต่อไปนี้ 1. เพื่อเป็นเมืองศูนย์กลางในการควบคุมชุมชนที่ผลิตเครื่องเคลือบดินเผาในกลุ่มเวียงกาหลง 2. เพื่อเป็นเมืองสำรองการอพยพหนีน้ำท่วม ของชุมชนต่างๆในบริเวณนั้น 3. เพื่อเป็นที่ตั้งค่ายทำสงคราม เนื่องจากรอบเมืองมีกำแพงเมืองและคูน้ำที่ลึกและกว้างมาก ส่วนทิศตะวันออกเป็นภูเขาสูงชัน ซึ่งข้าศึกโจมตีได้ยาก ซึ่งการเสวนาฯ ครั้งนี้เป็นการนำเสนอข้อมูลแหล่งเรียนรู้เชิงประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม 6 เวียง ที่เชื่อมโยงในพื้นที่ 4 จังหวัด เพื่อให้ผู้เกี่ยวข้องมีโอกาสแลกเปลี่ยนความรู้ และแสดงความคิดเห็นในด้านประวัตศาสตร์ วัฒนธรรม และภูมิปัญญาท้องถิ่น ตลอดจนการท่องเที่ยวเพื่อสร้างเสริมความเข้าใจอันดีด้านประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และกำหนดแนวทางการจัดกิจกรรมอนุรักษ์ ฟื้นฟู เผยแพร่ แหล่งมรดกทางวัฒนธรรม 6 เวียง ในพื้นที่ 4 จังหวัด ของประเทศไทย
สุนี บุญอนันต์ นักข่าวสุขภาวะ จ.เชียงราย รายงาน