รายการสานใจ สานพลัง ภาคเหนือ จ.เชียงราย วันพฤหัสบดี ที่ 20 สิงหาคม 2558

หัวข้อ กรมสุขภาพจิต ประชุมเชิงปฏิบัติการ “การพัฒนารูปแบบและวิธีการสื่อสารฯ สิทธิประชาชนกับ
พ.ร.บ. สุขภาพจิต พ.ศ.2551
นำเสนอ เมื่อเวลา 09.00 น. ของวันที่ 6 สิงหาคม 2558 ณ.โรงแรงเอเชีย แอร์พอร์ต ปทุมธานี ได้มีการประชุมเชิงปฏิบัติการของกรมสุขภาพจิต ในหัวข้อ “การพัฒนารูปแบบและวิธีการสื่อสาร พระราชบัญญัติสุขภาพจิต สู่สังคม” โดยมีนายแพทย์ ชิโนรส ลี้สวัสดิ์ รองอธิบดีกรมสุขภาพจิต เป็นประธานเปิดงาน และบรรยายพิเศษฯ เกี่ยวกับ พ.ร.บ.สุขภาพจิตสู่สังคม และสิทธิประโยชน์ต่าง ๆ เกี่ยวกับ พ.ร.บ. สุขภาพจิตปี พ.ศ.2551 งานนี้ฯ มี 2 วัน คือ วันที่ 6 และ 7 สิงหาคม 2558 มีตัวแทนจากโรงพยาบาลจิตเวช – ตัวแทนศูนย์สุขภาพจิตฯ – ตัวแทนกรมสุขภาพจิตสังคม – ตัวแทนตำรวจ – ซึ่งดำเนินรายการ โดย นักสื่อสารชุมชนฯ นอกจากนั้นยังมีผู้แทนภาคประชาชนและสมาคมผู้บกพร่องทางจิต – ตัวแทนจาก อบต. – ผู้นำชุมชน สพฉ, มูลนิธิ, รวมทั้ง นักข่าวสุขภาวะของจังหวัดเชียงรายอีก 1 คน ด้วย ที่ได้รับเกียรติเชิญในครั้งนี้ เพื่อนำข้อมูลต่าง ๆ ที่มีสาระต่อชุมชน ในสิทธิต่าง ๆ ของพี่น้องประชาชนที่อยู่ห่างไกลความเจริญที่ พ.ร.บ. ต่าง ๆและสิทธิประโยชน์ต่างเข้าไปไม่ถึงและที่สำคัญที่สุดมีการนำเสนอของกลุ่มย่อยต่าง ๆ อย่างน่าสนใจยิ่งนักคือ - เราจะนำ พ.ร.บ.สุขภาพจิตไปใช้อย่างไร?
- ภาคประชาสังคมและชุมชนจะมีส่วนร่วมอย่างไร?
- การพัฒนาการมีส่วนร่วมและการบูรณาการงานร่วมกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง กรอบแนวคิด วิธีการดำเนินการด้านสื่อสารสู่สังคมต่อไป
สาระสำคัญของ พระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ.2551
1. การป้องกันภาวะอันตรายที่เกิดขึ้นจากผู้ที่มีความผิดปกติทางจิต การที่ผู้ป่วยจะได้รับการบำบัดรักษาในขณะที่ป่วยไม่สามารถให้ความยินยอม ไม่ยอมรักษา หรือมีภาวะอันตราย หรือมีความจำเป็นต้องได้รับการบำบัดรักษา กฎหมายจะทำให้บุคคลเหล่านี้ได้รับการรักษา ในขณะที่เขาไม่สามารถให้การตัดสินใจได้
2. การคุ้มครองสิทธิในการเข้าถึงบริการโดยความเท่าเทียมและเสมอภาค พระราชบัญญัติสุขภาพจิต พ.ศ.2551 ได้นำเรื่องสิทธิผู้ป่วยมาขยายความเพื่อให้ผู้ป่วยจิตเวชได้รับความคุ้มครองที่ชัดเจนยิ่งขึ้น เพราะถือว่าผู้ป่วยจิตเวชเป็นกลุ่มเฉพาะ ซึ่งจะต้องได้รับความคุ้มครองเป็นพิเศษ
3. การกำหนดกลไกที่จะทำให้ผู้ที่มีความผิดปกติทางจิตสามารถเข้าถึงบริการ โดยไม่เป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชน
4. การเพิ่มประสิทธิภาพและคุณภาพในการวินิจฉัยและดูแล
4.1 ผู้ป่วยจิตเวชทั่วไป
การกำหนดระยะเวลาการตรวจวินิจฉัยและประเมินอาการ กำหนดวิธีการและระยะเวลาในการบำบัดรักษาและกำหนดวิธีการปฏิบัติ กรณีที่ผู้ป่วยไม่ร่วมมือในการบำบัดรักษา หรือการบำบัดรักษาไม่เป็นผล
4.2 ผู้ป่วยคดี
การกำหนดแนวปฏิบัติที่ชัดเจน ลดขั้นตอนในการดำเนินงาน และทำให้ผู้ป่วยได้รับการพิทักษ์สิทธิ

เจตนารมณ์ของกฎหมาย
1. เพื่อปกป้องคุ้มครอง ส่งเสริมและปรับปรุงคุณภาพชีวิตและสุขภาพจิตของประชาชน
2. เพื่อคุ้มครองสิทธิมนุษยชน
3. เพื่อเป็นการป้องกันอันตรายที่อาจเกิดจากผู้ป่วยจิตเวช

ประโยชน์ต่อประชาชนและสังคม
1. เป็นการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยจิตเวช
2. ผู้ป่วยจิตเวชจะได้รับการคุ้มครองสิทธิต่าง ๆ ที่พึงจะได้รับจากรัฐ
3. เป็นการป้องกันการก่ออันตรายของผู้ป่วยจิตเวช ที่อาจมีทั้งต่อตนเอง ผู้อื่น และสังคม