เมื่อโรงงานไฟฟ้า บนพื้นทีสีเขียว คือช่องโหว่ของผังเมืองที่ไม่มีการเตรียมการเชิงรุก แล้วเราจะเดินหน้าแก้ปัญหากันอย่างไร ขณะทีผู้ประกอบการยอมรับการจัดการผลกระทบอยู่ที่ความใส่ใจ แต่กติกาของรัฐก็มีส่วน

ถกปัญหานโยบายชีวมวล ในฐานะทางเลือกพลังงานของประเทศที่ศักยภาพ แต่กลับต้องเผชิญหน้ากับการคัดค้านของชุมชน ไม่ต่างกับโรงไฟฟ้าถ่านหินหรือก๊าซ โดยไม่เกี่ยวกับขนาดใหญ่-เล็ก และด้วยเหตุผลซึ่งไม่ใช่เพียงเพราะขึ้นชื่อว่าโรงไฟฟ้า จึงเป็นสิ่งที่ชุมชนไม่ต้องการ

ทำไมต้องเป็นที่นี้ เป็นอีกปมคำถามหนึ่งของชุมชนในพื้นที่โครงการโรงไฟฟ้าชีวมวลมีต่อผู้กำหนดนโยบายและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง แม้การใช้วัตถุดิบในสังคมกสิกรรมทำให้เหมาเอาได้ว่า พื้นที่เกษตร ควรต้องเป็นเป้าหมายที่ตั้งโรงไฟฟ้าชีวมวล ที่เหมาะสมที่สุด แต่ปรากฏการณ์ที่โรงไฟฟ้าชีวมวลผุดขึ้นในแทบทุกพื้นที่ พร้อมๆ กับการคัดค้านที่ขยายตัวตามมา นั่นคือภาพสะท้อนความจริงที่ผิดพลาดบางอย่าง

ดังนั้น เมื่อผังเมืองซึ่งเรื่องของการจัดการพื้นที่สำหรับอนาคต และพลังงานชีวมวล ก็เป็นอีกหนึ่งในพลังงานทางเลือกสำหรับอนาคต จึงเป็นที่คาดหวังกันว่า ผังเมือง จะมีส่วนเป็นเงื่อนไขในการอนุมัติอนุญาตโครงการจากเรื่องการจัดการพื้นที่

อย่างไรก็ตาม จากการติดตามของนักวิชาการด้านผังเมืองว่าโรงไฟฟ้าชีวมวล อยู่ที่ไหนในผังเมือง กลับพบประเด็นที่ซ้อนทับขึ้นมาถึงช่องโหว ผังเมืองในปัจจุบันที่มีอยู่มากมาย จนอาจกลายเป็นเครื่องมือตอบย้ำซ้ำเติมปัญหา
ที่มา ประชาไท 6 เมษายน 2012