หากเปรียบ สมัชชาสุขภาพ ประหนึ่งสายธารใหญ่ที่ไหลเลาะลัดในภูมิทัศน์อันสลับซับซ้อนของสยามประเทศ สายธารแห่งการมีส่วนร่วมของประชาชนในการสร้างสังคมแห่งสุขภาวะสายนี้ บางครั้งไหลเชียวแรงเปี่ยมพลังบางครั้งชะลอลงไหลเอื่อยช้า บางเวลาพุ่งตรงไปข้างหน้าราวกับว่าจะเร่งให้ถึงจุดหมาย แต่หลายครากลับต้องไหลเลาะอ้อมขุนเขาใหญ่ที่ปรากฏขึ้นขวางหน้าเส้นทางของสายธารใหญ่นี้เล่า จะไหลเป็นไปได้ตามอำเภอใจก็หาไม่ ภูมิประเทศสองฟากผั่ง ทั้งภูเขา เนินดินและหินผาต่างมีส่วนกำหนดสายธารสายนี้ให้ไหลเร็วช้า ตรงไปข้างหน้าหรือว่าวกวน กระนั้นก็ดี สิ่งหนึ่ที่ชัดเจนของสายธารแห่งการมีส่วนร่วมสายนี้ก็คือ
มันไม่เคยหยุดนิ่ง มันไหลและไหลอย่างไม่หยุดหย่อนราวกับจะรู้ว่า หากแม้นมันหยุดนิ่งลงเมื่อใด ธารใหญ่ก็จะกลายสภาพเป็นลำคลองที่ตื้นเขินซึมซาบหล่อเลียงสรรพชีวิตเหือดหายไป จิตวิญญาณแห่งการมีส่วนร่วมสร้างารค์สังคมก็คงอ่อนล้า ไร้พลัง และนับวันจะเหี่ยวเฉาสูญสลายไปในที่สุด.. จากตอน ความนำ-คำนำ-ลำนำ หนังสือ สมัชชาสุขภาพ ปรัชญา แนวคิดและจิตวิญญาณ