สังคมผู้สูงอายุ..ถือเป็นคำที่ "คุ้นหู" กันมากในระยะหลังๆ สื่อมวลชนต่างโหมประโคมข่าวโดยอ้างถึงตัวเลขประชากรของหน่วยงานต่างๆ ที่พบว่าสัดส่วนคนวัย 60 ปีขึ้นไปเพิ่มขึ้น "เฉลี่ยแล้วคนไทยเดินมา 10 คน ต้องเจอคนชราอย่างน้อย 1 คน" พร้อมกับภาครัฐและภาควิชาการที่หารือ ประชุมเสวนาสัมมนากันใหญ่โต ว่าประเทศไทยจะรับมืออย่างไร? ผู้สูงวัย ทั้งหลายจึงจะอยู่ได้อย่างไม่ลำบากในบั้นปลายชีวิต ซึ่งในมุมหนึ่ง ถือเป็นเรื่องดีที่สังคม "ตื่นตัว" แต่อีกมุมหนึ่ง ทั้งหมดที่เป็น กระแสนั้น อาจทำกันแบบ..
          หลงทาง!!!
          กรรณิการ์ บันเทิงจิตร อดีตคณะกรรมการปฏิรูประบบ รองรับการเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุของประเทศไทย อันเป็น ส่วนหนึ่งของคณะกรรมาธิการปฏิรูปสังคม ชุมชน เด็ก เยาวชน สตรี ผู้สูงอายุ ผู้พิการและผู้ด้อยโอกาส สภาปฏิรูปแห่งชาติ (สปช.) ท่านได้อธิบายผ่าน "สกู๊ปแนวหน้า" ถึงสิ่งที่คนไทย "เข้าใจคลาดเคลื่อน" อาทิ..
          1.สังคมผู้สูงอายุ-สังคมสูงวัย ดูผิวเผินเหมือน "คล้าย"แต่ความจริง "แตกต่าง" สังคมผู้สูงอายุ คือสังคมของผู้มีอายุ 60 ปีขึ้นไป เป็นเรื่องการใช้ชีวิตหลังเกษียณ ส่วนสังคมสูงวัยคือสังคมที่มีประชากรอายุ 60 ปีขึ้นไป ในสัดส่วนที่ค่อนข้างมาก จึงเป็นเรื่องของ "ทุกคน" ไม่ว่าวัยใดก็ตามต้องให้ความสนใจ "สังคมผู้สูงอายุ คนอายุ 60 ขึ้นไป ไปตั้งชมรมอะไร ก็ว่าไป แต่สังคมสูงวัยคือผู้สูงอายุมีเยอะ เด็กเกิดน้อย แรงงานน้อย คนไม่แต่งงาน ไม่มีลูก มันต้องคิด แต่ขณะนี้ประเทศไทยยังไม่ได้คิดกันแบบจริงจัง" กรรณิการ์ อธิบาย
          2.สังคมสูงวัยไม่ใช่แค่เรื่องสุขภาพ แต่ต้องให้ความสนใจ ทั้ง "4 ด้าน" ประกอบกัน คือ "เศรษฐกิจ-สังคม-สุขภาพสภาพแวดล้อม" ที่ผ่านมาสังคมไทยให้ความสนใจไปที่เรื่องสุขภาพเพียงด้านเดียว งานศึกษาวิจัย โครงการต่างๆ เกี่ยวกับ การดูแลสุขภาพผู้สูงอายุมีอยู่มากมาย ทว่าอีก 3 ด้านที่เหลือยังมีน้อย
          "อย่างการออมก็ไม่ได้ออม เพราะไม่มีอะไรจะออม แล้วจะส่งเสริมเศรษฐกิจยังไง? เรื่องสังคม ก็ไม่ค่อยได้คิดถึง อย่างเด็กเกิดน้อย ท้องไม่พร้อม สภาพแวดล้อมนี่ยิ่งน้อยรายที่จะคิด" อดีต คกก.ผู้สูงอายุฯ ระบุ
          และ 3.สังคมสูงวัยไว้เตรียมตัวใกล้เกษียณก็ได้จริงๆ แล้วต้องเตรียมตัวตั้งแต่ "เนิ่นๆ" ยิ่งรู้ตัวเร็วยิ่งดี เช่น มิติด้านเศรษฐกิจ ถ้าแต่ละคนได้ออมเงินตั้งแต่ "ก้าวแรกของวัยทำงาน" ย่อมช่วยให้บั้นปลายชีวิตไม่ลำบากมากนัก หรือ มิติด้านสังคม ถ้าแต่ละคนได้ทำความคุ้นเคยกับ "ความเสื่อมของสังขาร" ตั้งแต่อายุน้อยๆ ย่อมไม่รู้สึก "อึดอัด" เมื่อต้องดูแลญาติผู้ใหญ่ที่แก่ชรา นำไปสู่การลดปัญหา "ผู้สูงอายุถูกทอดทิ้ง"ได้ด้วย เป็นต้น
          "เดี๋ยวนี้เด็กรุ่นใหม่จะกลัวคนแก่ เห็นหนังเหี่ยวก็กลัว เพราะได้เห็นแต่ของสวยๆ งามๆ แต่นี่มันคือความจริง ดังนั้นสิ่งที่เราต้องการ คือเครือข่ายสื่อที่จะเข้าใจเรื่องเหล่านี้ ไม่ใช่แค่สื่อมวลชน หนังสือพิมพ์ วิทยุ โทรทัศน์ แต่รวมถึงสื่อวรรณกรรม มันต้องแสดงออกแบบนี้ โดยเฉพาะสื่อบันเทิง ละคร อันนี้สำคัญมาก มันต้องเผยแพร่ออกไป แต่ก็ใช่ว่าสังคมจะเข้าใจได้ง่ายๆ ฉะนั้นจะทำอย่างไรก็ต้องถามสื่อ" อดีต คกก.ผู้สูงอายุฯ ฝากทิ้งท้าย
          เว็บไซต์ "มิเตอร์ประเทศไทย" (thailandometers.mahidol.ac.th) โดยสถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล ณ วันที่ 16 ก.พ. 2560 ไทยมีประชากรอายุ 60 ปีขึ้นไป ประมาณ 11 ล้านคน จากประชากรทั้งประเทศประมาณ 65 ล้านคน ซึ่งการดูแลผู้สูงอายุรุ่นปัจจุบันเป็นการแก้ไข "ปัญหาเฉพาะหน้า" แต่สำคัญกว่าคือ.."แนวทางระยะยาว" จะทำกันอย่างไร?
         
ที่มา
แนวหน้า ฉบับวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560