ซิกน่า บริษัทประกันชีวิตชื่อดังระดับโลก จากสหรัฐอเมริกา ได้เผยแพร่รายงานการศึกษาเรื่อง ความเครียดแบบเรื้อรัง: เรากำลังเข้าสู่ระบบสุขภาพที่มอดไหม้หรือไม่?” โดยศึกษาปรากฏการณ์ “ความเครียด” และผลที่เกิดจากความเครียดในระบบสุขภาพ ในสหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย สิงคโปร์ ไต้หวัน ไทย ฮ่องกง สาธารณรัฐอาหรับเอมิเรตส์ และเกาหลีใต้ ทั้งนี้ พบว่าโรคที่เกิดจากความเครียด กำลังเป็นปัญหาสำคัญของระบบสุขภาพในทุกประเทศ และค่าใช้จ่ายในการรักษาโรคเหล่านี้ ล้วนอยู่ใน “ขาขึ้น” สำหรับความเครียดเรื้อรังไม่เพียงเกี่ยวข้องกับปัญหาสุขภาพจิตเช่น “ความวิตกกังวล” “โรคแพนิค” และ “ภาวะซึมเศร้า” เท่านั้น แต่สามารถแสดงออกในอาการทางกายภาพ โดยส่งผลบ่อยที่สุดใน 4 อาการ ได้แก่
1.อาการเจ็บหน้าอก
2.ปัญหาการไหลเวียนโลหิต
3.ปัญหาระบบทางเดินอาหาร
4.ปัญหาระบบกล้ามเนื้อและกระดูก (Musculoskeletal Pain)
และ 5.ปัญหาทางสุขภาพของผู้หญิง
รายงานของซิกน่า ได้สำรวจ 500 บทความวิจัยที่เกี่ยวข้องกับโรคที่เกิดจากความเครียด รวมถึงตรวจสอบมุมมองจาก “ผู้ป่วย” ใน 3 พื้นที่ ได้แก่
1.ผู้ป่วยที่กำลังมองหาการดูแล สำหรับความเจ็บป่วยทางจิตที่เกี่ยวข้องกับความเครียด
2.ผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากความเครียด ด้วยอาการที่ “ไม่สามารถอธิบายทางการแพทย์ได้”
และ 3.สัดส่วนของผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจากความเครียด ด้วยอาการทางร่างกายเช่น อาการลำไส้แปรปรวน (IBS) หรือปวดหลังส่วนล่าง และมีปัญหาในโรคทางจิตเวชด้วย
โดยศึกษาว่าคนกลุ่มนี้ มีสัดส่วนค่าใช้จ่ายในการรักษาโรคเหล่านี้เท่าไหร่ และระบบสุขภาพในประเทศนั้นๆ เอื้อต่อการรักษาโรคที่เกี่ยวข้องกับความเครียดหรือไม่
ผลการศึกษาของ Cigna ใน 9 ประเทศ พบว่า 25% ของผู้ป่วยที่แอดมิทในโรงพยาบาล 19% ของผู้ป่วยที่ผ่าน “ห้องฉุกเฉิน” 35% ที่เข้ารับการรักษาผ่านระบบสุขภาพปฐมภูมิ และ 12% ของผู้ป่วยนอก เป็นผู้ป่วยที่ป่วยด้วยโรคจากความเครียด
นอกจากนี้ ยังพบปรากฏการณ์ที่น่าสนใจอีกด้วยว่า “ระบบประกันฯ” ซึ่งผู้ทำประกัน จำเป็นต้องได้รับการวินิจฉัย “ขั้นสุดท้าย” จากแพทย์ เพื่อนำบิลไปเบิกกับบริษัทประกัน มีความเป็นไปได้น้อย ที่จะถูกบันทึกว่า “ป่วยด้วยสาเหตุที่ไม่สามารถระบุได้จากความเครียด” ซึ่งทำให้การตรวจวินิจฉัย การรักษา คลาดเคลื่อน และ “ดีเลย์” ออกไป

ขณะเดียวกัน ในประเทศที่มีระบบสุขภาพปฐมภูมิที่ดี มีระบบการดูแลผู้ป่วยนอกที่เข้มแข็ง ผู้ป่วยด้วยโรคจากความเครียด ที่ต้องแอดมิทในโรงพยาบาล จะมีตัวเลขค่อนข้างน้อย และมีตัวเลขที่ลดลงเรื่อยๆ ซึ่ง
สำหรับไทย ถือเป็นประเทศที่ใช้เงินน้อยที่สุดในการจัดการโรคที่เกี่ยวกับความเครียด โดยใช้เงินเพียง 717 ล้านเหรียญสหรัฐ (ประมาณ 2.1 หมื่นล้านบาท) หรือคิดเป็น 4% ของค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพทั้งหมด โดยผู้ป่วยด้วยโรคที่เกี่ยวข้องกับความเครียดส่วนใหญ่ ใช้ประกันสุขภาพของรัฐ และใช้บริการในโรงพยาบาลของรัฐ ทำให้ค่าใช้จ่ายค่อนข้างต่ำ
โดยคาดว่าไทยมีผู้ป่วยใน เข้ารับการรักษาด้วยโรคที่เกี่ยวกับความเครียดราวปีละ 1.5 ล้านครั้ง ผู้ป่วยฉุกเฉิน รับการรักษาในโรคดังกล่าว 8.68 แสนครั้ง ผู้ป่วยที่รับการรักษาจากแพทย์เวชปฏิบัติทั่วไป หรือแพทย์ GP ในโรคเหล่านี้ ประมาณ 26 ล้านครั้งและผู้ป่วยนอก จากโรคเหล่านี้ ประมาณ 10.7 ล้านครั้ง

นอกจากนี้ รายงานของซิกน่า ระบุว่า ไทยเป็นประเทศที่ “ประสบความสำเร็จ” ในการสร้างระบบหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 21 และสามารถถ่ายทอดการรักษาได้ดี ครอบคลุมผู้ป่วยทั่วประเทศ โดยมีการ “ร่วมจ่าย” เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ซึ่งสิ่งที่น่าทึ่งก็คือ แม้จะผ่านไปหลายปี แต่รัฐบาลไทย ยังมีประสิทธิภาพในการคุมค่าใช้จ่ายในระบบให้ไม่สูงเกินไป รวมถึงยังสามารถให้บริการด้านสุขภาพที่มีคุณภาพอย่างต่อเนื่อง