การร่วมสร้างสรรค์พื้นที่สาธารณะในเขตเมืองเพื่อสุขภาวะสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน

พื้นที่ในชุมชน/เมืองสร้างสรรค์ให้มีขึ้นหรือแบ่งปันให้ใช้เพื่อประโยชน์สาธารณะร่วมกัน ของคนในชุมชนและเมือง โดย ส่งเสริมให้มีกิจกรรมที่ก่อให้เกิดสุขภาวะที่ดี พื้นที่สาธารณะเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นได้ทั้งบนที่ดินของรัฐหรือเอกชน มีหลากหลายรูปแบบ และระดับในการให้บริการ ขึ้นอยู่กับกลุ่มผู้ใช้ ตำแหน่งที่ตั้ง และหน้าที่ในการ ให้บริการ ให้ผู้คนมารวมตัวและทำกิจกรรมร่วมกัน โดยจำแนกออกเป็น ๓ ระดับ ได้แก่ ๑) ระดับชุมชน หมายถึง พื้นที่สาธารณะที่ใช้ร่วมกันของคนในชุมชนภายในละแวกบ้าน เช่น ลานกีฬาขนาดเล็ก สนามเด็กเล่นในชุมชน พื้นที่สาธารณะที่มีองค์ประกอบของกิจกรรมที่หลากหลายมากขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการของคนในย่าน เช่น ทางเท้า สวนสาธารณะระดับเขต/อำเภอ ศูนย์กีฬา สนามกีฬา ตรอกและย่านการค้า ตลอดจนพื้นที่เพื่อการแสดงออกทางวัฒนธรรม สวนสาธารณะประจำเมือง พื้นที่ สถานการณ์ ปัญหาและความสำคัญของการสร้างสรรค์พื้นที่สาธารณะเพื่อสุขภาวะ การสร้างสรรค์โอกาสของพื้นที่เมืองเพื่อการใช้ประโยชน์ร่วมกันจนเกิดเป็นพื้นที่สาธารณะ เป็นองคป์ระกอบหนึ่งที่สำคัญ ของเมืองที่ส่งเสริมให้เกิดคุณ ภาพชีวิตและสขุภาวะที่ดี เพื่อรองรับความต้องการที่หลากหลายในเมือง เมืองที่ดีต้องให้ความสำคัญต่อสุขภาวะของผู้คนและเอื้อให้ เกิดชีวิตชีวา การที่ผู้คนสามารถเติมเต็มชีวิตอย่างเป็นองค์รวมได้ ส่วนหนึ่งมาจากสาระสำคัญที่กิจกรรม สาธารณะได้เสริมสร้างความหมายและอิสระต่อการใช้ชีวิต การที่พลเมืองสามารถเข้าถึงบริการสาธารณะที่ดี โดยปราศจากเงื่อนไขทางเศรษฐกิจ เช่น การเกิดกิจกรรมดีๆ หลากหลายในสวนสาธารณะที่ไม่เพียงแต่เพื่อ การพักผ่อนหย่อนใจ แต่เป็นพื้นที่สร้างสรรค์ เป็นพื้นที่ซึ่งผู้คนสามารถเดินเท้าได้อย่างมีชีวิตชีวา เป็นพื้นที่ มหรสพกลางแจ้ง พื้นที่งานศิลปะในสวน พื้นที่เพื่อการจับจ่ายใช้สอย หรือพื้นที่ริมน้ำที่ประกอบกิจกรรมของ ครอบครัวร่วมกัน เป็นพื้นที่สำหรับเด็กและเยาวชนเพื่อการแสดงออกอย่างสร้างสรรค์ เป็นพื้นที่สำหรับ คนชราเพื่อสันทนาการกลุ่ม ผู้คนทุกกลุ่มจึงควรสามารถมีทางเลือกในการใช้ชีวิตสาธารณะได้ เข้าถึงได้โดยกล่ม คนทีมีฐานะทางเศรษฐกิจแตกต่างกัน การที่เมืองหนึ่งๆ เพิ่ม โอกาสในการที่กลุ่มคนทุกสถานะทางสังคม สามารถเข้าถึงพื้นที่สาธารณะได้โดยไม่มีค่าใช้จ่าย ซึ่งปัจจุบัน พื้นที่สาธารณะส่วนใหญ่เป็นพื้นที่สาธารณะที่ต้องซื้อสินค้าและบริการเพื่อให้มีสิทธิที่จะเข้าไปใช้ประโยชน์ พื้นที่สาธารณะเพื่อสุขภาวะจึงเป็นส่วนหนึ่งของการหล่อหลอมตลอดจนเป็นการแสดงออกถึงคุณค่า ร่วมกันของผู้คนในเมือง และเป็นส่วนหนึ่งของบุคลิกภาพของเมือง ทั้งพื้นที่สีเขียว พื้นที่ออกก าลังกาย เพื่อนันทนาการร่วมกันของผู้คนในเมือง ฯลฯ อีกทั้งการกระจายตัวของพื้นที่ยังไม่ทั่วถึงกัน ทำให้เมืองขาด โอกาสในการเข้าถึงพื้นที่สาธารณะอย่างทั่วถึง ข้อจำกัดนี้สาเหตุหนึ่งมาจากพื้นที่ในการกำกับดูแลของรัฐมี 20 จำนวนจำกัด โดยบางส่วนอยู่ในหน่วยงานที่ไม่ได้มีหน้าที่รับผิดชอบต่อการส่งเสริมสิ่งแวดล้อมและสุขภาวะ เมือง และที่รกร้างส่วนหนึ่งในเมืองเป็นที่ดินเอกชนที่ยังขาดการส่งเสริมเพื่อสร้างสรรค์ให้เอื้อต่อการเป็นพื้นที่ เพื่อการใช้ประโยชน์ร่วมกันเพื่อสุขภาวะ อีกทั้ง ทางเดินเท้าในเมืองใหญ่หลายเมืองไม่เป็นมิตรต่อการสัญจร โดยการเดินหรือการใช้จักรยานเท่าที่ควร ทำให้เมืองขาดโอกาสในการในการสร้างปฏิสัมพันธ์ทั้งด้าน 24 เศรษฐกิจและสังคมของผู้คน