เครือข่ายนักวิชาการ ‘HIA Consortium’ จากทั่วทุกสารทิศร่วมประชุมเชิงปฏิบัติการ วางแนวทางพัฒนา HIA ใน ๓ ประเด็น ‘หลักสูตรการเรียนการสอน-ชุดความรู้-การพัฒนาหน่วยงานและบุคคล’ หวังยกระดับการประเมินผลกระทบด้านสุขภาพสู่ ‘เครื่องมือ’ ของประเทศ นักวิชาการและคณาจารย์กว่า ๕๐ ชีวิต จาก ๒๓ สถาบันที่มีการเรียนการสอนหรืออยู่ระหว่างพัฒนาหลักสูตรที่เกี่ยวข้องกับการประเมินผลกระทบด้านสุขภาพ (HIA) พร้อมใจกันเข้าร่วม ประชุมเชิงปฏิบัติการการพัฒนาระบบและกลไกการทำงานเครือข่ายวิชาการ ครั้งที่ ๒/๒๕๖๑ ระหว่างวันที่ ๑๕-๑๖ พฤษภาคม ๒๕๖๑ ณ โรงแรมอมารี ดอนเมือง อย่างเนืองแน่น

นพ.พลเดช ปิ่นประทีป เลขาธิการคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ กล่าวว่า สช. ไม่ใช่เจ้าของ HIA เพียงแต่เป็นผู้จัดกระบวนการและประสานงานเพื่อให้เกิดขึ้น โดยตลอดระยะเวลา ๑๐ ของ HIA ยังพบปัญหาอุปสรรคและสิ่งที่ต้องปรับปรุงอีกมาก ฉะนั้นการบูรณาการองค์ความรู้เพื่อทำให้ HIA เป็นเครื่องมือของประเทศในครั้งนี้ จึงเป็นสิ่งที่สำคัญและมีความหมายโดย ๓ ประเด็นหลักในการหารือเพื่อใช้เป็นแผนการขับเคลื่อนและแผนปฏิบัติการ ๓ ปี (๒๕๖๑-๒๕๖๓) ประกอบด้วย ๑.การพัฒนาหลักสูตรการประเมินผลกระทบด้านสุขภาพ ๒.การพัฒนาชุดความรู้เพื่อสนับสนุนการปรับปรุงหลักเกณฑ์และวิธีการฯ ฉบับที่ ๒ และ ๓.การพัฒนาศักยภาพหน่วยงานและบุคลากรที่เกี่ยวข้องกับการประเมินผลกระทบด้านสุขภาพ โดยที่ประชุมต้องช่วยกันหาคำตอบให้ได้ว่าจะทำอะไร อย่างไร และโดยใคร ผลจากการแบ่งกลุ่มย่อย พบว่ามีหลายข้อเสนอที่น่าสนใจ อาทิ เสนอให้จัดทำบันทึกความร่วมมือ (เอ็มโอยู) ระหว่างสำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ (สช.) กับสถาบันการศึกษาที่มีหลักสูตรหรือการเรียนการสอนที่เกี่ยวข้องกับ HIA เพิ่มเติม หรือการทำเอ็มโอยูระหว่างสถาบันการศึกษาด้วยกันเอง, การพัฒนาศักยภาพและบุคลากรด้าน HIA, การจัดทำชุดความรู้จากเนื้อหา ๘ หมวดในหลักเกณฑ์และวิธีการประเมินผลกระทบด้านสุขภาพที่เกิดจากนโยบายสาธารณะ ฉบับที่ ๒ พ.ศ.๒๕๕๙ โดยแยกเป็นชุดความรู้สำหรับผู้กำหนดนโยบาย นักวิชาการ และหน่วยงานรัฐ รวมถึงการขยายผลเป็นหนังสือ อินโฟกราฟิก การ์ตูน สื่อสังคมออนไลน์เป็นต้น

คุณอรพรรณ ศรีสุขวัฒนา รองเลขาธิการคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ แสดงความคิดเห็นว่า แม้จะเป็นการพูดคุยกันครั้งที่ ๒ แต่ก็ชัดเจนว่าเราจะเดินไปข้างหน้าอย่างไร ซึ่งจากข้อเสนอของทั้ง ๓ กลุ่มย่อย พบว่ามีหลายส่วนหลายเรื่องที่สามารถบูรณาการร่วมกันได้ ทั้งก่อนขึ้นรูปและหลังจากที่ทำเสร็จสิ้นแล้ว ดังนั้นต้องร่วมกันพิจารณาว่ามีอะไรที่ทั้ง ๓ กลุ่มจะหนุนเสริมกันได้โดยไม่ต้องทำงานซ้ำซ้อนกัน