รู้ทุกข์จึงจะรู้สุข แต่กว่าจะสร้างภูมิคุ้มกันและพ้นทุกข์สู่สุขได้ ก็ต้องอาศัยการเรียนรู้ด้วยตนเองและมีเครือข่ายคอยอุ้มชูช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งกันและกัน
       
  สมัชชาสุขภาพ 20 จังหวัดภาคอีสาน ร่วมกับภาคีเครือข่าย ได้มีประกาศปฏิญญาโฮมสุขอีสาน (2) ในเวทีวิชชาการโฮมสุขอีสานที่มหาวิทยาลัยมหาสารคาม เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 2559 ในงานปิดเวที ก่อนแยกย้ายไปทำงานภารกิจเพื่อสร้างสุขอีสานในแต่ละพื้นที่ต่อไป ความว่า
        
 ตัวแทนคนอีสานประมาณ 300 คนที่มาจาก 20 จังหวัดภาคอีสานได้มารวมกัน ณ สถานที่แห่งนี้ เป็นกลุ่มคนที่มีความห่วงใยแผ่นดินบ้านเกิดเมืองนอน ความเป็นอยู่ของพี่น้องชาวอีสานกว่า 21 ล้านคน
     
    ขอประกาศเจตนารมณ์ให้พี่น้องทุกสาขาอาชีพ  ได้รับทราบดังนี้ว่าพวกเราจะมีส่วนร่วมในวัฒนธรรมวิชชาการ ใช้การจัดการความรู้ในการขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพแบบมีส่วนร่วมผ่านเวที"โฮมสุขอีสาน" เป็นประจำสม่ำเสมอทุกปี
      
   พวกเราจะเคลื่อนไหวผลักดันการพัฒนาพื้นที่กับนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพแบบมีส่วนร่วมให้เป็นจริง
         
พวกเราจะร่วมทุกข์ร่วมสุขและร่วมสร้างความตื่นตัวในการป้องกันและแก้ไขปัญหาจากผลกระทบเชิงนโยบาย กฎหมาย โครงการของรัฐและเอกชน
        
 พวกเราจะเชื่อมโยงการปฏิบัติจริงกับข้อมูลวิชาการเชิงประจักษ์เพื่อนำไปสู่นโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพแบบมีส่วนร่วม
       
  พวกเราจะสร้างภูมิคุ้มกัน "ทุกข์ของคนอีสาน" ไปสู่การ "โฮมสุขอีสาน" ให้เป็นจริง
       
  ปฏิญญาหรือความตั้งใจทั้ง 5 ประเด็นข้างต้น ถือเป็นกระบวนการทำงานนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพแบบมีส่วนร่วม โดยมีเป้าหมายเพื่อให้คนอีสานปลดปล่อยความทุกข์ อันเนื่องมาจากนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจ การเมือง การแย่งชิงทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม การเปลี่ยนวิถีการผลิตจากพึ่งพิงธรรมชาติมาสู่การผลิต
        
 เพื่ออุตสาหกรรม เงิน รายได้ การมีงานทำ ที่ล้วนสร้างสภาพแวดล้อมห้ส่งผลกระทบในทางเสียหายแก่ชาวอีสานและพื้นที่
         
แม้ว่าการสร้างสุขให้อีสานจะเป็นเรื่องยาก แต่เพราะมันยากจึงต้องมีกลุ่มคน ภาคีเครือข่าย มาร่วมกันขับเคลื่อนหาหนทางร่วมกับ
        
 คนอีสาน ที่สำคัญคนอีสานต้องตื่นรู้ด้วยตนเองว่าทุกข์ของคนรุ่นนี้และคนรุ่นลูกรุ่นหลาน มาจากตัวเองที่หลงเข้าไปในวังวนของการพัฒนาที่เอื้ออำนวยให้แก่รัฐ นายทุน ทั้งในประเทศและต่างประเทศโดยอาศัยทรัพยากรและทุนทางสังคมของแผ่นดินอีสานมากอบโกยเอาโดยที่อีสานได้รับประโยชน์เพียงเศษเสี้ยวของการพัฒนา
        
 จากทุกข์สู่สุข จึงต้องเปลี่ยนกบาลทัศน์/วิธีคิดในการปลดปล่อยตนเองออกจากพันธนาการของนโยบาย ยุทธศาสตร์ แผนงานโครงการต่างๆ ของรัฐและนายทุน กลับมาสู่วิถีชีวิตที่เคารพตนเอง มีอิสระ มีการพึ่งพาซึ่งกันเอง รวมทั้งธรรมชาติที่มาช่วยคนอีสานอยู่แล้วไม่ให้สูญเสียไป
         
โฮมสุขอีสานจึงเป็นสิ่งที่จะรวมคนอีสานที่หลากหลายทุกกลุ่มให้มารักกัน ทำความดี/สิ่งดีงามร่วมกัน โดยมีส่วนร่วมในนโยบาย
     
    สาธารณะด้านสุขภาพ และเรียนรู้ทุกข์สู่สุขไปจนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย แม้ไม่พ้นทุกข์ก็ขอให้ปลดปล่อยไปสู่สุขได้บ้าง ชีวิตคนอีสานก็จะอยู่อย่างพออยู่พอกินและยั่งยืนตามอัตภาพ